محقق ایرانی با فناوری نانو، بدنه هواپیماها را متحول می‌کند!

در یک دستاورد نوآورانه در حوزه فناوری نانو در هواپیما و مهندسی هوافضا، دکتر داوود عسگری، پژوهشگر و محقق ایرانی دانشگاه ایالتی ویچیتا (WSU)، موفق به توسعه نسل جدیدی از نانوکامپوزیت‌های سبک و فوق‌مقاوم شده است که کاربرد گسترده‌ای در صنعت هوافضا، خودرو، انرژی و تجهیزات پزشکی خواهد داشت.

تاثیر فناوری نانو در افزایش استکام هواپیما

این نانوکامپوزیت‌ها با استفاده از نانولوله‌های مارپیچ کربنی (HCNTs) ساخته شده‌اند؛ ساختاری که با ایجاد قفل‌شدگی مکانیکی درون ماتریس رزینی، مقاومت مکانیکی و استحکام بین‌لایه‌ای مواد را به طرز چشم‌گیری افزایش می‌دهد.

به گفته دکتر عسگری، این دستاورد، مشکل قدیمی لایه‌لایه شدن بدنه کامپوزیتی هواپیما را تا حد زیادی برطرف کرده و گامی مهم در تولید مواد قابل اعتماد برای بدنه هواپیماها، تجهیزات ایمنی و سازه‌های پیچیده در صنعت هوانوردی است.

در فرآیند توسعه این فناوری نانو محور، تیم تحقیقاتی موفق شد با پراکندگی یکنواخت نانولوله‌ها در رزین‌های اپوکسی و استفاده از تیمارهای شیمیایی دقیق، خواصی مانند استحکام کششی، مدول، سختی و چقرمگی شکست را تنها با درصد کمی از مواد افزودنی، به‌طور قابل توجهی ارتقا دهد.

تحول ساخت بدنه هواپیما با فناوری نانو

از آنجا که این نوآوری با فناوری‌های رایج ساخت بدنه هواپیماها و سازه‌های مهندسی سازگار است، امکان کاربرد صنعتی گسترده در ساخت بدنه هواپیما، پهپاد، سامانه‌های پروازی و تجهیزات پیشرفته دفاعی و پزشکی را فراهم می‌سازد. این فناوری اکنون تحت دو پتنت رسمی و در مرحله ارزیابی برای پیاده‌سازی صنعتی قرار دارد.

این موفقیت در حوزه آموزش و پژوهش‌های مهندسی هوافضا، می‌تواند الگویی برای کاربرد هوشمند نانوفناوری در صنعت هوانوردی ایران باشد و به فعالان و علاقه‌مندان آموزش خلبانی و مهندسی پرواز نشان می‌دهد که نوآوری‌های علمی، چگونه پایه‌گذار تحول در عملکرد، ایمنی و سبک‌سازی ناوگان هوایی آینده خواهند بود.

منبع : دانشجو

خبرنامه اویواسکای